21.3.07

Ιούλιος 2006

Έλα
για ν αποκτήσει σάρκα και οστά
του πόθου μου η έγνοια.

Έλα
για να σταλάξεις μια-δυό σταγόνες απ το νερό σου-
να εξατμιστούνε με μιας-στο φλεγόμενο
απ τη σκέψη σου κορμί μου.

Έλα
γιατί όλα αυτά που σούχω φυλαγμένα,
θα με συνθλίψουν αν δεν σου τα χαρίσω.

Έλα
γιατί δεν μπορώ αλλιώς
ούτε αλλιώς πια -να ξέρεις- θέλω.


(Τα ποιήματά του είναι μέσα στο μυαλό του,
δε νοιάζεται να σώζει τα χαρτάκια 'οπου τα γράφει, ούτε τα sms,
ζει έτσι).





* * * * * * *

7 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Ορμώμενη από τις αγαπημένες σου ταινίες, βρήκα αυτό. Δεν το έχω δει το Lautari, δεν το ήξερα... βρήκα την ταινία στο emule αλλά φαντάζομαι ότι είναι χωρίς υπότιτλους. http://youtube.com/watch?v=GFKDymzQtck

Ανώνυμος είπε...

χμ ..
λέω να σου αφήσω το σχόλιο με μειλ
υπέροχο το ποίημα ,
μου αρέσουν τα απλά που δεν είναι απλοϊκά.
σήμερα ήταν η πρώτη της ανοίξεως εκτός από επίσημη της ποιήσεως;
όμορφα ανθίσματα σου εύχομαι.
:*

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ευχομαι σε αυτον που πρεπει να παει, να παει!
το "ελα" να γινει...
το "ενα" να γινει...
το εχουμε αναγκη...
ε;

φιλακια πολλλλλλλλααααα....
:)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Διαβλέπω μια έντονα ερωτική διάθεση.

elena είπε...

Τυχεροί αυτοί που ζουν "έτσι"

fish eye είπε...

αχ ερωτας..ειναι και η ανοιξη..να παρει..

Ανώνυμος είπε...

Τι κρίμα να μην σε είχα δει πριν δυο βδομάδες...
Αλλά, πάλι, ίσως να υπήρχε λόγος.
Καλησπέρα :)
Ghost