Σάββατο στο σπίτι

Ολημερίς ακούω το θόρυβο των νερών
να βογγάνε,
λυπημένα, όπως είναι ο γλάρος όταν,
προχωρώντας ολομόναχος,
ακούει το κλάμα του ανέμου πάνω στο νερό,
μονότονο.

Οι γκρίζοι άνεμοι, οι παγωμένοι άνεμοι φυσάνε
όπου πηγαίνω.
Ακούω τον θόρυβο πολλών νερών
πέρα μακρυά.
Όλη μέρα, όλη νύχτα, τ' ακούω να κυλάνε
πέρα-δώθε.

* Ένα ποίημα του James Joyce.
* Μια, σαν γιαπωνέζικη, φωτογραφία.