20.6.11

η ζωή μέσα μου

... κάθεται σε μια καρέκλα και κάθε τόσο σηκώνεται και πηγαίνει στο παράθυρο. Κι ενώ κάθεται στην καρέκλα σκέφτεται ότι το μόνο αληθινό πράγμα στον κόσμο είναι αυτό που ο ίδιος σκέφτεται. Κι όταν πηγαίνει δίπλα στο παράθυρο, σκέφτεται πως αυτό που είναι αληθινό στον κόσμο είναι μόνο ότι υπάρχει πραγματικά, κι όχι ότι σκεφτόμαστε.

Διότι αυτά που βλέπουμε και αγγίζουμε είναι αναντίρρητα, και μοιάζουν να είναι και τα πιο αληθινά. Υπάρχουν όμως φορές που όλοι σκεφτόμαστε ότι οι ιδέες μας είναι πιο πραγματικές, και τότε γεννιέται αυτή η διαλεκτική σχέση...


Ο Αντόνιο Ταμπούκι ανακαλύπτει έναν από τους μεγάλους ποιητές αυτού του αιώνα, το Φερνάντο Πεσσόα κι εγώ ανακαλύπτω τον θαυμαστό κόσμο του Αντόνιο Ταμπούκι: διαβάζω τις σκέψεις του πριν ακόμη διαβάσω τα βιβλία του.

* Από το βιβλίο Ένα Πουκάμισο Γεμάτο Λεκέδες-Συζητήσεις του Antonio Tabucchi με τον μεταφραστή του, Ανταίο Χρυσοστομίδη, εφ'όλης της ύλης, εκδόσεις Άγρα.